فریب سایبری (Deception Technology) یکی از رویکردهای نوآورانه در حوزهٔ امنیت اطلاعات است که با ایجاد دارایی‌های جعلی اما باورپذیر مانند فایل‌های طعمه، سرورهای تقلبی، حساب‌های کاربری غیرواقعی یا تله‌های حافظه (honeypot، honeytoken، honeynet) مهاجم را به مسیر غلط هدایت می‌کند تا رفتار او ثبت و شناسایی شود. برخلاف ابزارهایی که صرفاً تهدیدات را شناسایی می‌کنند، فناوری فریب به‌صورت فعال مهاجم را درگیر یک فضای ساختگی کرده، از اطلاعات واقعی سازمان محافظت می‌کند و در عین حال امکان کشف زودهنگام، تحلیل رفتار مهاجم و طراحی پاسخ‌های دقیق را فراهم می‌سازد. دارایی‌های فریب معمولاً هیچ کاربردی برای کاربران واقعی ندارند؛ بنابراین هرگونه تعامل با آن‌ها نشانه‌ای از رفتار مخرب است و در نتیجه هشدارهایی که از سوی سیستم فریب صادر می‌شود، عموماً بدون هشدار کاذب است. این راهکار به‌ویژه در کشف مهاجمان داخلی، حملات APT و تشخیص حملات در مراحل اولیه (قبل از تخریب یا نشت داده) بسیار مؤثر است و نقش مکمل در کنار SIEM، EDR و NDR ایفا می‌کند.