امنیت رایانامه یکی از حیاتی‌ترین لایه‌های دفاعی در زیرساخت‌های سازمانی است، زیرا ایمیل همچنان رایج‌ترین مسیر برای حملات سایبری محسوب می‌شود. بیش از ۹۰ درصد بدافزارها، حملات فیشینگ، سرقت هویت، باج‌افزار، و حتی نفوذهای هدفمند (spear phishing) از طریق ایمیل وارد شبکه می‌شوند. راهکارهای امنیت ایمیل با بهره‌گیری از فیلترهای هوشمند، تحلیل محتوایی، sandboxing، احراز هویت فرستنده (DMARC, SPF, DKIM)، و الگوریتم‌های یادگیری ماشین تلاش می‌کنند از ورود ایمیل‌های مخرب جلوگیری کنند. این سیستم‌ها قادرند پیوست‌های مشکوک، لینک‌های فیشینگ، یا رفتارهای غیرعادی در تعاملات ایمیلی را تشخیص داده و هشدار دهند یا اقدامات پیشگیرانه انجام دهند. امنیت ایمیل علاوه بر فیلترکردن تهدیدات ورودی، بر رمزگذاری محتوا، جلوگیری از نشت اطلاعات (DLP)، و تحلیل رفتار داخلی کاربران نیز تمرکز دارد. در محیط‌هایی که تبادل اطلاعات حساس رایج است – مانند شرکت‌های حقوقی، مالی، درمانی یا دولتی – امنیت رایانامه نقش خط مقدم را ایفا می‌کند. بدون این لایه محافظتی، سازمان‌ها نه‌تنها در معرض تهدیدات مالی و فنی، بلکه در معرض لطمه‌های اعتباری و قانونی نیز قرار خواهند گرفت.