هوش تهدید، یا به اختصار TI، مجموعه‌ای از داده‌ها، تحلیل‌ها و بینش‌های قابل اقدام درباره تهدیدات سایبری است که با هدف پیش‌بینی، شناسایی، و مقابله مؤثر با حملات احتمالی تولید و در اختیار سازمان‌ها قرار می‌گیرد. TI از منابع متنوعی شامل سطح باز (Open Source)، سطح تاریک (Dark Web)، داده‌های تله‌ای، تحلیل‌های جرم‌کاوانه، گزارش‌های فنی بدافزار، و رفتارشناسی مهاجمان جمع‌آوری می‌شود و پس از پردازش و اعتبارسنجی، به‌شکل قابل فهم و کاربردی به تیم‌های امنیتی ارائه می‌گردد. برخلاف سیستم‌هایی که صرفاً واکنش‌محور هستند، هوش تهدید ماهیتی پیشگیرانه دارد و امکان پیش‌بینی حرکت‌های مهاجمان، کشف زیرساخت‌های خرابکارانه، یا تحلیل تاکتیک‌ها و تکنیک‌های آنان را فراهم می‌کند. این راهکار می‌تواند به‌صورت داخلی توسط تیم‌های تحلیل تهدید تولید شود یا از منابع خارجی و سرویس‌دهنده‌های تخصصی دریافت گردد. TI در سطوح استراتژیک، عملیاتی و فنی دسته‌بندی می‌شود و بسته به نیاز، برای مدیریت ریسک، تنظیم سیاست‌های دفاعی، شناسایی حملات پیشرفته، یا غنی‌سازی داده‌های SIEM و EDR به‌کار می‌رود. استفاده از هوش تهدید، سازمان را از وضعیت انفعالی خارج کرده و در مسیر دفاع فعال و هوشمندانه قرار می‌دهد.